Het 3e en 4e chakra gaat over het hart en de solar plexus: Ik Ben en Ik Wil.
Al de hele week praat ik in mijn lessen over het hartcentrum, het 4e chakra en het 3e chakra. Het is mooi om eerst de focus naar het centrum van het bovenlichaam te brengen. Daar achter het borstbeen is letterlijk ruimte in het lichaam, de ruimte van wie jij werkelijk bent, zonder alles wat je hebt aangeleerd, of moet zijn van jezelf, of had moeten worden van je ouders. Als we onszelf aanwijzen, wijzen we naar deze plek, de borst, niet naar het hoofd of de buik. Het is een plek van hogere energie, adem en zelfaanvaarding. Het is de plek van acceptatie van wat aanwezig is. In die acceptatie van wat is, of dat nu rommelige gedachten zijn in je hoofd, een fysiek ongemak, of een emotie, kun je vrede vinden. Dus niet “alles is perfect”, maar alles is zoals het is en dat is okee. Dat is de werkelijke vrede.
Daarnaast is er dat 3e chakra wat zo anders aanvoelt. Voelbaar als fysieke plek, is het de plek van de maag en het middenrif, de darmen. Het is een zenuwcentrum, de Solar Plexus. Het is de plek van (aardse) energie (ook letterlijk; de ‘core’-spieren zijn daar voelbaar) en van macht, wilskracht en autonomie. Deze plek heeft te maken met onze rollen die we spelen in het leven. Wie jij bent als vriend, vriendin, moeder, zoon of dochter, wie jij bent in jouw beroep. Het is de plek waar het ego hoogtij viert. Als het ego aan het werk is, willen we bezitten of hebben, verlangen of wegdoen. Willen we erkenning, of zijn we trots op onszelf of anderen. Niks mis mee, je bent een mens! Je bent nu eenmaal op deze wereld gezet, dus je maakt er het beste van. Je probeert dingen te bereiken, misschien het goede te doen.
Dan is het wel fijn om die verbinding te blijven voelen met ons diepere zelf, die plek waar het niet uitmaakt wie of wat we zijn, wie of wat we doen, waar universele liefde voelbaar is, het hartcentrum. Zolang je die verbinding voelt, kun je het leven zien als een spel, en neem je het niet zo serieus. Kun je relativeren. En krijgen gevoelens als macht, onzekerheid of bezitterigheid minder grip op jou. Ze zijn er wel, maar je weet ook dat het niet werkelijk daarom draait. Het is alsof het diepere zelf het oppervlakkige zelf aan het werk ziet, en er zelfs om kan lachen op z’n tijd.
Die wilskracht van het 3e chakra is iets moois, het maakt dat we bergen kunnen verzetten, ons gedreven voelen. Maar alleen als die verbinding er is met het diepere, werkelijke zelf, geeft het voldoening. Als het past bij jouw unieke ziel met jouw taak op deze wereld. Als je die verbinding kan voelen, wordt wilskracht een drive van binnenuit, en worden onze acties moeiteloos, hoe hard we ook werken. Als de wilskracht geforceerd is, en enkel alleen op het ego steunt (het ego dat handelt vanuit angst), dan zal je harde werk uitputtend zijn. Nog steeds kun je bergen verzetten maar het kost bloed, zweet en tranen en veel inspanning.
Wil jij ook een innerlijke drive voelen, je werkelijk geïnspireerd voelen en van daaruit handelen? Wacht dan tot de tijd rijp is. Soms moet je eerst gas terug nemen om tot bloei te komen. Soms moet je minder doen om meer te bereiken. Soms moet je eerst heel lang uitrusten. Soms is het wachten totdat je weet en voelt wat je te doen staat. Soms is dat wachten dagen of weken, soms is dat jaren.
Neem die tijd, leef je leven en geniet van kleine dingen. Geniet van het niet weten en misschien van het lanterfanten, het middelmatig leven. Uiteindelijk wil je net als de natuur, inspaningsloos je weg gaan, of dat nu groots en meeslepend is of klein en bijzonder, of universeel, net als iedereen. In de wetenschap dat je niet de enige bent, dat we verbonden zijn.